Surowce i czas produkcji w coraz większym stopniu stawały się krytycznymi i decydującymi czynnikami podczas drugiej wojny światowej. W związku z tym Biuro Uzbrojenia Armii poszukiwało następcy MG-34, który już był przekonujący w swojej funkcji, ale zajmował zbyt dużo czasu i materiałów ze względu na złożoną produkcję. Prawie bezproblemowe działanie i celność strzelania w każdych warunkach pogodowych, wymiana luf opalanych na gorąco w ciągu kilku sekund i kadencja 1500 strzałów na minutę (25 strzałów/sekundę) ugruntowały reputację nowo opracowanego i zoptymalizowanego MG-42. W nieco zmodyfikowanej formie MG-42 jest nadal standardowym karabinem maszynowym armii niemieckiej jako MG 3. Rzadkie oryginały z II wojny światowej można nabyć na aukcjach Rock Island za od 40 000 do 60 000 dolarów.
Ostrze wykonane jest z N690 i jest obustronnie szlifowane, natomiast przegub i głowica sztyletu wykonane są z litej stali nierdzewnej. Głowica zawiera żebra chłodzące i wyloty gazu wzmacniacza odrzutu (właściwie połączony element z funkcjami wzmacniacza odrzutu, tłumika płomienia i tulei prowadzącej lufy) jako element konstrukcyjny. Niemniej jednak i tutaj forma podąża za funkcją, ponieważ rowki zwiększają chwyt sztyletu w uchwycie odwrotnym. Przegub i głowica płynnie utrzymują beczkowaty zwój dębu, który ze względu na swój kształt automatycznie centruje się w dłoni. Sztylet wyposażony jest w wysokiej jakości pochwę wykonaną ze skóry w kolorze ciemnobrązowym ze szlufką i wzmocnieniem miejsca. Wykonane ręcznie w manufakturze Boker w Solingen.